Niacyna, inaczej zwana witaminą B3 lub PP, jest nieodzownym składnikiem zdrowego stylu życia. Jest częstym składnikiem różnych produktów farmaceutycznych i kosmetycznych dzięki swoim właściwościom terapeutycznym. Witamina ta pomaga poprawić kondycję skóry, redukuje symptomy depresji i migreny oraz przeciwdziała cukrzycy typu 1. Z tego względu konieczne jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości niacyny.

Termin „niacyna” jest wykorzystywany do opisania dwóch substancji chemicznych: kwasu nikotynowego i nikotynamidu. Jego druga nazwa, „Pellagra-Preventing factor” (PP), oznacza, że niacyna ma właściwości zapobiegające rozwojowi choroby skórnej zwaną pelagrą. Niacyna jest jednym z niewielu składników odżywczych, które są syntezowane przez nasz organizm, a dokładnie z tryptofanu. Niemniej jednak, musimy dostarczać ją również za pomocą diety, aby zaspokoić nasze potrzeby.

Witamina B3 może być znaleziona w wielu różnych produktach roślinnych i zwierzęcych. Pod postacią kwasu nikotynowego i nikotynamidu występuje w naszym pożywieniu, ale może być również wytwarzana z tryptofanu, który jest obecny w naszej diecie (60 mg tryptofanu daje 1 mg witaminy B3). Zalecane dzienne spożycie niacyny zależy od wieku i płci: dzieci do trzech lat powinny spożywać do 10 mg/dzień, kobiety do 14 mg/dzień, a mężczyźni do 16 mg/dzień. Niacyna jest dostępna w wielu produktach spożywczych, takich jak drożdże, otręby pszenne, orzeszki ziemne, cielęcina, wołowina, ryby morskie, grzyby i ziemniaki. Możemy ją również znaleźć w niektórych napojach, takich jak kawa lub herbata.

Witamina B3 jest rozpuszczalna w wodzie i działa synergicznie z innymi witaminami z grupy B, takimi jak B1, B2 i B6. Chrom wpływa na jej działanie, podczas gdy cukry mogą hamować jej funkcje. Niacyna jest substancją odporną na wysokie temperatury, kwasy, alkalia i promieniowanie ultrafioletowe. Przechodzi do wywaru podczas gotowania, więc warto go spożywać. Niacyna została po raz pierwszy opisana przez niemieckiego chemika Hugo Weidela, a następnie została wyizolowana z wątroby przez amerykańskiego biochemika Konrada Elvehjema. W przeszłości nazywano ją „czynnikiem zapobiegającym pelagrze” lub „czynnikiem zapobiegającym zespołowi krowiego języka”, a jej nazwa „niacyna” została stworzona, aby uniknąć skojarzeń z nikotyną i jest pochodna od słów kwas nikotynowy + witamina.