Owoce noni, znane również jako morwa indyjska (Morinda citrifolia), mają swoje korzenie w południowo-wschodniej Azji, gdzie prawdopodobnie pojawiły się około 3 tysiące lat temu. Szeroko stosowane w starożytnej medycynie hinduskiej, te owoce rozprzestrzeniły się na Archipelag Malezyjski, a także na wyspach południowego Pacyfiku, takich jak Tahiti, Samoa i Hawaje. Owoce noni wywarły wyraźny ślad na kulturze i praktykach leczniczych Polinezji. Tradycyjna medycyna korzysta nie tylko z owoców, ale również z korzeni, liści i nasion tego rośliny.

Noni są owocami o długiej historii, które na stałe wpisały się w tradycyjne procesy przetwarzania strefy tropikalnej. Mimo że współczesny popyt wymaga od producentów dostosowania metod produkcji do wymogów rynkowych, na Hawajach sok z noni jest nadal produkowany według starych zwyczajów.

Po zbiorze, dojrzałe owoce noni o owalnym kształcie i żółtawej skórze, o długości od 10 do 18 cm są mechanicznie myte i następnie suszone. Potem są one przenoszone do specjalnych szklanych lub stalowych zbiorników, gdzie pozostają przez ponad dwa miesiące. W tym czasie sok naturalnie oddziela się od miąższu. Sok stopniowo fermentuje bez dostępu do świeżego powietrza, a na końcu jest odprowadzany rurami z zbiorników i filtrowany. Ta tradycyjna, czasochłonna metoda jest wysoce efektywna i pozwala uzyskać nawet 40-50 kg soku z 100 g owoców.