Zgodnie z powszechnym przekonaniem, niektóre osoby spostrzegają otaczającą rzeczywistość w sposób zdecydowanie odmienny od większości. Zazwyczaj taki opis jest kojarzony z osobami dotkniętymi autyzmem. Niemniej jednak, mało kto zdaje sobie sprawę, że tak zróżnicowany sposób reakcji na bodźce niekoniecznie musi wynikać z zaburzeń neurorozwojowych. Może to być właściwość osobowości. Z danych wynikających z analiz ekspertów wynika, że osoby nazywane „wysoko wrażliwe” stanowią od 15% do 20% całej populacji. Czy istnieje szansa, że Ty również należysz do tej grupy?

Termin WWO to akronim oznaczający „Wysoko Wrażliwą Osobę” (w angielskim terminologii używany jest akronim HSP – highly sensitive people). Autorką tego określenia jest dr Elaine Aron, która napisała takie książki jak „Wysoko wrażliwi” czy „Wysoko wrażliwe dziecko”.

Podkreślić należy, że wysoka wrażliwość nie jest zaburzeniem ani schorzeniem psychicznym. Jest to specyficzna cecha charakteru, która sprawia, że dana osoba odczuwa otaczającą ją rzeczywistość w sposób bardziej intensywny, zauważa więcej szczegółów i silniej odczuwa bodźce – zarówno pozytywne, jak i negatywne [1].

Warto jednak podkreślić, że osoby wykazujące wysoką wrażliwość są bardziej narażone na stres, wyczerpanie, poczucie przytłoczenia a nawet depresję w niektórych sytuacjach. Skąd zatem bierze się ta wyjątkowo silna reakcja na bodźce?

Obecnie wiemy, że mózgi osób o wysokiej wrażliwości działają odmiennie podczas procesu odbierania bodźców. W jednym z eksperymentów badano zdolność uczestników do dostrzegania subtelnych różnic na zdjęciach krajobrazów. Test wykazał silniejszą aktywację obszarów mózgu odpowiedzialnych za przetwarzanie obrazów i skupianie uwagi u osób o wysokiej wrażliwości [3].

Odmienne reakcje mózgu na bodźce są częściowo determinowane genetycznie – na dzień dzisiejszy znamy jedynie dwa czynniki genetyczne wpływające na tę cechę [4]. Pewne grupy naukowców sugerują, że wysoka wrażliwość jest wynikiem ewolucji i służy przetrwaniu gatunku [5]. Osoby WWO charakteryzują się większą świadomością różnych możliwości (na przykład pozyskiwania pożywienia) oraz potencjalnych zagrożeń. Są one mniej impulsywne i mają skłonność do unikania ryzyka. Zanim podejmą trudną decyzję, zwykle dłużej się zastanawiają, co pomaga im w dokonywaniu lepszych wyborów.