Sok ze szpinaku, zdobywając sobie status ikony współczesnej tendencji do zdrowego i ekologicznego stylu życia, stał się powszechnie znanym symbolem. W filmach, siłowniach, wegetariańskich lokalach gastronomicznych, a nawet w kawiarniach, jest często uważany za wyznacznik postaw społeczeństwa XXI wieku, które stara się łączyć aktywność fizyczną z odpowiedzialnym podejściem do żywienia. Ale czy sok ze szpinaku jest tylko efektem modnej tendencji na zdrowe odżywianie, czy też rzeczywiście posiada właściwości prozdrowotne, przyczyniające się do długowieczności?

Pod koniec lat 30-tych XX wieku w USA, popularność zdobyła kreskówka o marynarzu Popeye, który przed każdym starciem zyskiwał niesamowitą moc po spożyciu puszki szpinaku. Ta animacja miała na celu promowanie tej cennej rośliny wśród najmłodszych, co można uznać za rodzaj prekursora obecnej popularności soku ze szpinaku. Mimo upływu czasu, wielu nadal traktuje szpinak jako niezbyt smaczne źródło wartościowych składników odżywczych.

Sok ze szpinaku może być różnie przygotowywany. W warunkach domowych, najczęściej miksowane liście szpinaku dają napój o konsystencji gęstszego smoothie lub rzadszego soku. Jednak do jego produkcji zazwyczaj wykorzystuje się sokowirówki, które dają bardziej klarowny produkt, lecz jednocześnie usunięte jest z niego wiele składników odżywczych, takich jak błonnik. Tak powstaje większość soków dostępnych w sklepach.

By nadać sokowi ze szpinaku bardziej atrakcyjnego smaku, często dodaje się do niego jabłka, gruszki, sok z cytryny, seler naciowy czy awokado. Nie brakuje także receptur, które zawierają takie składniki jak ananas, kiwi, brokuły, jarmuż a także różne zioła, np. mięta, kolendra czy pietruszka. Szpinak może występować w postaci gotowych do spożycia młodych listków lub większych i twardszych liści hodowanych w ogrodzie.

W zależności od metody przygotowania, sok ze szpinaku pozbawiony może być stałych drobinek (w tym błonnika) lub też zawierać wszystkie składniki surowca. Pierwsza opcja pozwala na spożywanie dużej ilości surowego warzywa poprzez picie soku, druga opcja jest bardziej przyjazna dla podniebienia, ale pozbawia produkt końcowy niektórych składników odżywczych. W każdym razie, proces miksowania umożliwia skondensowanie dużej ilości liści w niewielkiej objętości napoju, co sprawia, że zawartość składników odżywczych jest szczególnie wysoka.

Szpinak jest bogatym źródłem przeciwutleniaczy, takich jak luteina, beta-karoten, kwas kumarowy, wiolaksantyna czy kwas ferulowy. Zawiera także duże ilości witamin A, C i K oraz żelaza, wapnia i potasu. W porównaniu z sokami owocowymi jest niskokaloryczny i pozbawiony cukrów prostych (o ile nie dodamy do niego słodkich owoców), dostarcza jednak organizmowi umiarkowanych ilości białka.

Sok ze szpinaku ze względu na swoją bogatą zawartość przeciwutleniaczy ma właściwości antyoksydacyjne, które pomagają zapobiegać chorobom przewlekłym oraz procesowi starzenia się organizmu. Badanie przeprowadzone w 2011 roku przez naukowców z Uniwersytetu w Wiedniu wykazało wyraźny spadek uszkodzeń DNA u ośmiu uczestników spożywających przez 16 dni sok ze szpinaku w ilości 225 g dziennie. Zmniejszenie uszkodzeń DNA utrzymywało się nawet 40 dni po zakończeniu kuracji!

Ze względu na zawartość witaminy C, która posiada właściwości antyoksydacyjne, sok ze szpinaku korzystnie wpływa również na skórę, wspomagając jej ochronę przed upływem czasu i stymulując produkcję kolagenu. W efekcie skóra wygląda młodziej, jest mniej zmarszczona, a ewentualne uszkodzenia szybciej się goją.