Określenie „mitomania” jest używane do opisania skłonności do patologicznego kłamstwa, sytuacji, w której dana osoba tworzy i prezentuje fikcyjne aspekty rzeczywistości. Chorzy na mitomanię mają nieodpartą tendencję do budowania historii, które nie miały miejsca w rzeczywistości. Często obserwuje się to zaburzenie podczas okresu dorastania, a co ciekawe, znacznie częściej dotyka ono kobiety niż mężczyzn. Główną formą terapii dla mitomanii jest psychoterapia, mająca na celu przepracowanie problemów, które doprowadziły do rozwoju tego niezdrowego nawyku.

Termin mitomania bywa także określany jako zespół Delbrücka czy pseudologia fantastica, jest jednym z zaburzeń osobowości. Charakterystycznym objawem mitomanów jest przekonanie o prawdziwości konstruowanych przez siebie historii; żadne argumenty nie są w stanie zmienić ich zdania. Zazwyczaj mają problemy z odróżnianiem prawdy od fikcji. Mitomani charakteryzują się wieloma kompleksami i niską samooceną, jednak paradoksalnie często wykazują wysokie poczucie własnej wartości i nie zwracają uwagi na opinie innych. Ich opowieści są zawsze fascynujące, pełne dramatyzmu, a niekiedy bliskie granicom fantastyki naukowej.

Mitomani często zaplątani w sieć własnych kłamstw nie potrafią odróżnić ich od rzeczywistości. Wczesne symptomy mitomanii, takie jak tworzenie fałszywych historii, zaczynają się ujawniać już podczas okresu dojrzewania. Pseudologia może również obejmować fabulacje, czyli przekształcanie realnych wspomnień w baśniowe opowieści; mają skłonności do wymyślania wydarzeń, w których zazwyczaj sami odgrywają główną rolę. Mitomania jest czasami błędnie utożsamiana z urojeniami, które również są nieprawdziwe i nie ulegają zmianie mimo argumentów.

Chociaż pełne przyczyny mitomanii nie są jeszcze znane, osoby z pewnymi zaburzeniami osobowości zdają się być bardziej narażone na rozwój pseudologii fantastycznej. Niska samoocena może skutkować kompensacją poprzez tworzenie fałszywych historii. Osoby, które miały do czynienia z określonymi problemami rodzinymi, takimi jak alkoholizm, choroby psychiczne lub rodzic ze skazą karną, mogą wykazywać większą predyspozycję do mitomanii. Warto jednak zauważyć, że mitomania nie jest dziedziczna, ale może występować w towarzystwie takich zaburzeń jak ADHD.

Wielokrotnie udowodniono, że patologiczne kłamstwo jest związane z różnymi chorobami psychicznymi, takimi jak np. choroba afektywna dwubiegunowa czy schizofrenia. U dzieci można również zaobserwować skłonność do opowiadania zmyślonych historii, jednak jest to jedynie etap przejściowy, który ustępuje samoczynnie.