Pomimo że wapń i witamina D są najbardziej popularnymi składnikami odżywczymi, kluczowymi dla utrzymania naszych kości w dobrej kondycji, istnieje także inny ważny element – witamina K. Ta witamina ma ogromne znaczenie dla prawidłowej mineralizacji kości, zapobiegając tym samym potencjalnie niebezpiecznemu „paradoksowi wapnia”. To wszechstronny składnik odżywczy, który posiada wiele korzyści, takich jak właściwości przeciwkrwotoczne, przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Jest również niezwykle cenna dla osób borykających się z problemami skórnymi, takimi jak cera naczynkowa.

Witamina K jest grupą chemiczną pochodzącą od 2-metylo-1,4-naftochinonu. Składa się głównie z dwóch naturalnych, tłuszczu rozpuszczalnych witamin: witaminy K1, która zawiera resztę fitylową na trzeciej pozycji i witaminy K2, której trzecia pozycja jest oznaczona resztą difarnezylową lub innymi grupami izoprenowymi. Witaminę tę pierwotnie wyizolowano z liści lucerny, a jej odkrycie w 1939 roku przypisuje się duńskiemu biochemikowi Henrikowi Damowi. Jest ona powszechnie znana jako witamina przeciwkrwotoczna, choć pełni wiele innych istotnych funkcji w naszym ciele.

Witamina K występuje naturalnie zarówno w roślinach, jak i zwierzętach. Jesteśmy w stanie samodzielnie syntetyzować niewielkie ilości witaminy K2 dzięki bakteriom zamieszkującym nasze jelito grube. Możemy również dostarczyć sobie witaminę K1 oraz jej syntetyczną formę, witaminę K3, za pomocą odpowiedniej diety.

Najlepszymi źródłami witaminy K1 są ciemnozielone warzywa liściaste, takie jak pietruszka, suszona bazylia czy botwinka. Ciekawostką jest to, że zawartość tej witaminy w liściach roślin jest ściśle związana z obecnością chlorofilu – rośliny pozbawione tego barwnika nie zawierają witaminy K1. Pewne owoce i płatki zbożowe także zawierają niewielkie ilości tej substancji. Witaminę K2 natomiast można odnaleźć w produktach takich jak wątroba gęsi (369 µg / 100 g), mleko (4 µg / 100 g) i twarde sery (76,3 µg / 100 g).