Ze względu na coraz częstsze dyskusje na temat zaburzeń nastroju związanych z okresem porodowym, wiele osób zaczyna zdawać sobie sprawę z ich istnienia. Jednakże, jeśli lekarz prowadzący ciążę lub położna nie udzielają odpowiednich informacji na ten temat, te problemy mogą pozostać nieznane. W szczególności, niewiele jest ogólnie dostępnych informacji na temat psychozy poporodowej, która jest często uważana za typowe zaburzenie emocjonalne występujące po porodzie, obok baby bluesa i depresji poporodowej. Ale jakie jest jej definicja, jak przebiega i jaka jest metoda leczenia?

Pierwszym krokiem do zrozumienia psychozy poporodowej jest wiedza, że to nagłe zaburzenie psychiczne cechujące się intensywnością i ekspresyjnym wzrostem symptomów. Te symptomy są klasyfikowane jako afektywne psychotyczne, z towarzyszącym omamom. Rzadkość występowania tego stanu wynosi od 0,1 do 0,2 procenta kobiet.

Następnie warto podkreślić, że moment pojawienia się psychozy poporodowej może być różny dla różnych kobiet. Może ona wystąpić już kilka dni po porodzie lub nawet kilka tygodni później, choć najczęściej objawia się w trzecim dniu po narodzinach dziecka. Są również przypadki, gdy psychoza poporodowa rozwinęła się z opóźnieniem, nawet do roku po porodzie. Z reguły jednak, pierwsze symptomy są zauważalne w ciągu miesiąca od dnia urodzenia dziecka.

W kwestii symptomów psychozy poporodowej, najczęściej jest ona charakteryzowana przez hipomanię, rzadziej przypomina schizofrenię lub epizod mieszany. Co interesujące, nie ma dla niej specyficznej jednostki klasyfikacyjnej w ramach chorób i zaburzeń psychicznych.

Zaburzenie to rozwija się nagle, lecz można zidentyfikować pewne etapy jego ewolucji. Na początku pojawia się bezsenność, która w niektórych przypadkach może prowadzić do braku snu przez kilka dni. Kobiety często nie odczuwają głodu, są pobudzone i drażliwe, a także mają tendencję do unikania troski o swoje dziecko i nie angażowania się w czynności z nim związane.

W późniejszym czasie pojawiają się objawy psychotyczne – urojenia i omamy. Kobieta zaczyna słyszeć głosy, które najczęściej są związane z jej dzieckiem lub przebytym porodem. Czasami zaczyna doświadczać urojeń słuchowych w postaci głosów nakazujących jej samobójstwo, zabijanie dziecka lub oboje naraz. Występuje również objaw, w którym kobieta otrzymuje „informacje”, że jej dziecko jest opętane przez demona. Towarzyszy temu niepokój, dezorientacja, rozproszenie uwagi oraz inne omamy związane z innymi zmysłami, takimi jak wzrok, węch i dotyk. Około 4 procent kobiet z psychozą poporodową zmaga się z problemem dzieciobójstwa.